Koçluk olumlu yönde değişime uygun bir koçluk duruşu ile eşlik etmektir.
Peki sen koç olarak kendi değişim yolculuğunda neredesin?
Kendini tarafsız gözlemleyebiliyor musun?
İçinde olduğun mevcut yaşam döngüsünde sana hizmet etmeyen düşünce, davranış, duygu kalıplarının farkında mısın?
Sonbaharda ağaçlar, sararan ve artık kendilerine hizmet etmeyen yapraklarını saygıyla toprağa emanet ederler. Baharda bu yapraklar yeşildi ve bana hizmet ediyordu diye, doğaya aykırı bir şekilde onları tutmayı denemiyorlar. Gerçi, tutmaya çalışsalar bile ya esen bir rüzgâr, yağan bir yağmur yaprağın düşmesine neden olur.
Sen de geçmişte sana hizmet etmiş, ancak artık etmeyen davranış, düşünce ya da duygu ya sıkı sıkı tutunmuş olabilirsin. Kendini tarafsız gözlemlediğinde sana hizmet etmeyen kalıpları fark edersin. Dış bir etki olmadan, bilinçli bir seçimle ve kendi isteğinle sana hizmet etmeyen kalıpları terk ettiğinde, değişimin doğası gereği bir boşluk dönemi yaşarsın. Buna kış deriz. Unutma, her sonbahardan sonra düşen yaprakların, yani terk ettiğin davranış, düşünce ya da duyguların boşluğunu yaşadığın bir kış gelir. Kışı, çiçek açan, canlanan ve canlandıran bahar takip eder. Bahar umuttur. Yeninin neşeyle canlanmasıdır. Yaz ise terk edilen her ne ise, onun yerine gelen yeninin, hasadın, harmanın kutlanmasıdır. Koç olarak bilinçli değişim başarılarını ve kendini kutlamayı alışkanlık haline getir.
Güven ve cesaret değişim yolculuğunda sana eşlik etsin.